آنفولانزا معمولاً به‌خودی‌خود و با روش‌های طبیعی که در خانه به کار می‌رود بهبود می‌یابد، در صورت شدید شدن و تشدید علائم ممکن است بیمار به مراقبت‌های پزشکی نیاز داشته باشد. علاوه بر روش‌های درمانی که بسته به شرایط بیمار می‌توان از آن استفاده کرد، یکی از راه‌های مؤثر برای محافظت در برابر آنفولانزا، واکسن آنفولانزا است که باید به طور مرتب تزریق شود.

در بیشتر موارد، تب ناشی از آنفلوآنزا کمتر از یک هفته (سه تا چهار روز) طول می‌کشد.

افرادی با بیماری های زمینه ای مانند بیماری های قلبی، کلیوی، آسم و دیابت

آبگوشت و آب مرغ می‌توانند به تقویت ایمنی و کاهش علائم آنفولانزا در هنگام ابتلا به آنفولانزا کمک کنند.

بیشتر موارد ابتلا به آنفلوآنزا به قدری خفیف هستند که با راه‌کارهای خانگی درمان می‌شوند. نتها نکته مهم این است که در خانه بمانید و از تماس با افراد دیگر اجتناب کنید.

بعضی از کودکان ۶ ماهه تا هشت ساله برای محافظت در برابر ویروس آنفلوآنزا به ۲ دوز واکسن نیاز دارند. البته باید درباره ضرورت انجام این کار با پزشک مشورت کنید.

این بیماری توانست تا آخر شهریور ماه سال ۸۸ جان بیش از ۳۰۰ هزار نفر را بگیرد و منجر به مرگ آنان شود.

آنفولانزای مرغی اولین بار در سال ۲۰۰۳ میلادی دیده شد و مدتی نگذشت که این بیماری به قاره­‌های مختلفی مانند آسیا و آفریقا سرایت کرد و توانست منجر به مرگ بیش از ۵۰۰ نفر گردد.

احتمال دارد پنج تا هفت روز پس از بروز علائم هم بتوانید ویروس را پخش کنید.

در برخی از افراد استفاده از برنامه­‌های رژیم غذایی خاص آنفولانزا جدید درمان مانند رژیم کتویی، می‌­تواند باعث بروز بیماری‌­هایی مانند بیماری کتوزیس گردد.

وی با بیان اینکه تزریق واکسن آنفلوانزا برای زنان باردار محدودیت زمانی ندارد، اظهار کرد: پاسخ ایمنی این واکسن به چهار نوع ویروس است و ممکن است مانند واکسن‌های دیگر پاسخ ایمنی کامل را ندهد. 

طول دوره درمان آنفولانزا چه مدت است؟ شدت آنفولانزا و دوره‌ی درمان از فردی به فرد دیگر متفاوت است؛ اما اغلب یک تا دو هفته طول می‌کشد.

همه‌ی افراد در معرض ابتلا به آنفولانزا هستند؛ اما برخی افراد که سیستم ایمنی ضعیفی دارند بیشتر در معرض ابتلا به عفونت آنفولانزا قرار دارند. افراد زیر بیشتر در معرض ابتلا به آنفولانزا هستند:

در صورتی که حمله‌­ی عصبی شدید باشد ممکن باعث فلج شدن اندام گردد. از مهم­ترین علائم این بیماری، گزگز کردن پاها، بی حسی دست و ضعف شدید و ناگهانی می‌­شود.